Uzun bir aradan sonra tekrar yazmaya karar vermemin sebebidir yalnız olmam.. Yazmaya başladığımda eğlenceli şeyler yazmayı umuyordum. Tabi ozamanlar İstanbuldaydım.Şimdi yaşadığım yer değişik,yaşadığım insanlar değişik. belki ben bile değişiğim.. Ama değişiksem bu benim değil benim değişmeme sebep olanların suçu. Bu yerde yalnız olmaya tahammülüm yok. Ve beni yalnız bırakan herkesten nefret ediyorum.Burada ki tuhaf insanlardan nefret ediyorum. Bir gün iyi bir gün kötü dengesiz, iki yüzlü insanlardan. Önce çok güzel zamanlar geçirmemi sağlayıp,hoşuna giden başka birini görünce 360 derece dönen insanlar bunlar. Okadar farkındayım kı aslında durumun ama onlardan nefret bıle edemıyorum. Evet yalan söyledim nefret falan etmiyorum.Edemiyorum nedendir bilmem ortak soluduğumuz oksiyen, yeri geldiğinde ağladığınız omuz olmuş insanlardan kopamıyorum. Anlamsız olduğunu bilsemde bunu yapmam için bi sebep göremiyorum.
Gerçekten çok zor günler geçiriyorum burada oyüzden size tavsiyemdir bırakın yaşıyacağınız insanlara başkaları kara versin. Siz seçince illa ki bi bokluk çıkar. Her zaman mutlu olunmaz bilirim, ama benımkı çok kısa surdu sankı.. E elden gelen bişi var mı? Yok elbet çunku gucumun yettıgı kadar savaştım bir şeyleri kaybetmemek için. Olmuyorsa zorlamamk gerek. Bende bıraktım ipin ucunu kım cekerse çeksin. Velhasıl kelam bu yalnızlığıma çare olarak blogger a geri dönme kararı aldım en azından kendı kendımı rahatlatabilirim.. Birilerine dert anlatmaktansa..Diyeceklerim şimdilik bu kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder